چقدر در مورد میکروسکوپ های جراحی می دانید

توسعهمیکروسکوپ های جراحی حرفه ایتقریباً صد سال سابقه دارد. اولینمیکروسکوپ های جراحیمی توان دوباره به اواخر قرن نوزدهم ردیابی کرد ، هنگامی که پزشکان شروع به استفاده از عینک های بزرگنمایی برای جراحی برای به دست آوردن دیدگاه های واضح تر کردند. در ابتدای قرن بیستم ، کارل اولوف نایلن متخصص قلب و عروق از میکروسکوپ مونوکولار در جراحی برای اوتیت مدیا استفاده کرد و در را باز کردجراحی.

در سال 1953 ، Zeiss اولین تجارت جهان را منتشر کردمیکروسکوپ جراحیOPMI1 ، که متعاقباً در چشم پزشکی ، جراحی مغز و اعصاب ، جراحی پلاستیک و سایر بخش ها اعمال شد. در عین حال ، جامعه پزشکی سیستم های نوری و مکانیکی را بهبود بخشید و نوآوری کردمیکروسکوپ های جراحی.

در اواخر دهه 1970 ، پس از معرفی سوئیچ های الکترومغناطیسی ، ساختار کلیمیکروسکوپهای عملیاتیاساساً ثابت بود

در سالهای اخیر ، با توسعهمیکروسکوپهای عملیاتی با کیفیت بالاو فناوری دیجیتال ،میکروسکوپ های جراحیماژول های تصویربرداری در حین عمل و فن آوری های تصویربرداری پیشرفته را بر اساس عملکرد موجود خود ، مانند توموگرافی انسجام نوری (OCT) ، تصویربرداری فلورسانس و واقعیت افزوده (AR) معرفی کرده اند و اطلاعات جامع تر تصویر را در اختیار پزشکان قرار می دهند.

درمیکروسکوپ جراحی دو چشمیاز طریق تفاوت در دید دو چشمی ، بینش استریوسکوپی ایجاد می کند. در گزارش های متعدد ، جراحان مغز و اعصاب عدم وجود اثرات بصری استریوسکوپی را به عنوان یکی از کاستی های آینه های خارجی ذکر کرده اند. حتی اگر برخی از محققان بر این باورند که ادراک استریوسکوپی سه بعدی یک عامل اصلی عمل جراحی نیست ، می توان از طریق آموزش جراحی یا با استفاده از ابزارهای جراحی برای حرکت به بعد زمانی دید جراحی دو بعدی برای جبران عدم درک فضایی سه بعدی برطرف شد. با این حال ، در جراحی های عمیق پیچیده ، سیستم های آندوسکوپی دو بعدی هنوز نمی توانند جایگزین سنتی شوندمیکروسکوپ های جراحیبشر گزارش های تحقیقاتی نشان می دهد که آخرین سیستم آندوسکوپ سه بعدی هنوز نمی تواند به طور کامل جایگزین شودمیکروسکوپ های جراحیدر مناطق کلیدی مغز عمیق در حین عمل.

آخرین سیستم آندوسکوپ سه بعدی می تواند دید استریوسکوپی خوبی داشته باشد ، امامیکروسکوپ های جراحی سنتیهنوز هم مزایای غیر قابل تعویض در تشخیص بافت در طول جراحی ضایعه عمیق مغز و خونریزی دارند. Oertel و Burkhardt در یک مطالعه بالینی از سیستم آندوسکوپ سه بعدی دریافتند که در گروهی از 5 عمل جراحی مغز و 11 عمل جراحی ستون فقرات موجود در این مطالعه ، 3 عمل جراحی مغز مجبور به ترک سیستم آندوسکوپ سه بعدی و ادامه استفاده استمیکروسکوپ های جراحیبرای تکمیل جراحی در طی مراحل بحرانی. The factors that prevented the use of a 3D endoscope system to complete the entire surgical process in these three cases may be multifaceted, including lighting, stereoscopic vision, stent adjustment, and focusing. با این حال ، برای جراحی های پیچیده در مغز عمیق ،میکروسکوپ های جراحیهنوز مزایای خاصی دارند.